بشنويد اي دوستان اين داستان                        خود حقيقت نقد حال ماست آن

روزي بود و روزگاري در زمانهاي پيش يك صوفي سوار بر خرش به خانقاهی رسيد و از راهي دراز آمده و خسته بود و تصميم گرفت كه شب را در آن جا بگذراند پس خرش را به اسطبل برد و سپرد به دست مردي كه مسئول نگهداري از مركبها بود و به او سفارش كرد كه مواظب خرش باشد .

خود به درون خانقاه رفت و به صوفيان ديگر كه در رقص و سماع بودند پيوست او همانطور كه با صوفيان ديگر به پايكوبي مشغول بود مردي كه ضرب مي زد و آواز مي خواند آهنگ ضرب را عوض كرد و شعري تازه خواند كه مي گفت خر برفت و خر برفت و خر برفت .

آن مرد تا اين شعر را بخواند صوفيان و از جمله آن مرد صوفي شور و حال ديگر يافتند و دسته جمعي خواندند خر برفت و خر برفت و خر برفت و تا صبح پايكوبي كردند و خر برفت را خواندند تا اينكه مراسم به پايان آمد  .

همه يك يك خداحافظي كردند و خانقاه را ترك گفتند به جز صوفي داستان ما و او وسايلش را برداشت تا به اسطبل برود و بار خرش كند و راه بيفتد و برود . از مردي كه مواظب مركبها بود سراغ خرش را گرفت اما او با تاسف گفت خر برفت و خر برفت و خر برفت.  

صوفي با تعجب پرسيد منظورت چيست؟ گفت ديشب جنگي درگرفت ، جمعي از صوفيان پايكوبان به من حمله كردند و مرا كتك زدند و خر را گرفتند و بردند و فروختند و آنچه مي خوريد و مي نوشيد از پول همان خر بود و من به تنهايي نتوانستم جلوي آنها را بگيرم.

صوفي با عصبانيت گفت تو دروغ مي گويي اگر آنها ترا كتك زدند چرا داد و فرياد نكردي و به من خبر ندادي؟ پيداست خود تو با آنان همدست بوده اي!

مرد گفت من بارها و بارها آمدم كه به تو خبر بدهم و خبر هم دادم كه اي مرد صوفيان مي خواهند خرت را ببرند ولي تو از ذوقت با ديگران مي خواندي خر برفت و خر برفت و خر برفت و من با خود گفتم لابد خودت اجازه داده اي كه خرت را ببرند و بفروشند .

صوفي با ناراحتي سرش را به زير افكند و گفت آري وقتي صوفيان اين شعر را مي خواندند من بسيار خوشم آمد و اين بود كه من هم با آنها مي خواندم  ...

آري صوفي با تقليد كوركورانه از آن صوفيان كه قصد فريب او را داشتند گول خورد و خرش را از كف داد .

خلق را تقليد شاه بر باد داد                     اي دو صد لعنت بر آن تقليد باد

نظرات شما عزیزان:

Λl0ηΞ B0y

ساعت0:42---15 آذر 1390

[وب سایت]

مسافري خسته كه از راهي دور مي آمد ، به درختي رسيد و تصميم گرفت كه در سايه آن قدري اسـتراحت كند غافـل از اين كه آن درخت جـادويي بود ، درختي كه مي توانست آن چه كه بر دلش مي گذرد برآورده سازد...!
وقتي مسافر روي زمين سخت نشست با خودش فكر كرد كه چه خوب مي شد اگـر تخت خواب نـرمي در آن جا بود و او مي تـوانست قـدري روي آن بيارامد. فـوراً تختي كه آرزويـش را كرده بود در كنـارش پديـدار شـد !!!
مسافر با خود گفت : چقدر گـرسـنه هستم. كاش غذاي لذيـذي داشتم...
ناگهان ميـزي مملو از غذاهاي رنگارنگ و دلپذيـر در برابرش آشـكار شد. پس مـرد با خوشحالي خورد و نوشيد...
بعـد از سیر شدن ، كمي سـرش گيج رفت و پلـك هايش به خاطـر خستگي و غذايي كه خورده بود سنگين شدند. خودش را روي آن تخت رهـا كرد و در حالـي كه به اتفـاق هاي شـگفت انگيـز آن روز عجيب فكـر مي كرد با خودش گفت : قدري مي خوابم. ولي اگر يك ببر گرسنه از اين جا بگـذرد چه؟
و ناگهان ببـري ظاهـر شـد و او را دريد...
هر يك از ما در درون خود درختي جادويي داريم كه منتظر سفارش هايي از جانب ماست.
ولي بايد حواسـمان باشد ، چون اين درخت افكار منفي ، ترس ها ، و نگراني ها را نيز تحقق مي بخشد.
بنابر اين مراقب آن چه كه به آن مي انديشيد باشيد...


مردم اشتباهات زندگی خود را روی هم می ریزند و از آنها غولی به وجود می آورند که نامش تقدیر است

جان اولیورهاینر

مـریــم

ساعت7:03---14 آذر 1390

[وب سایت]

این روزهای دلخراشــــ

پر از صدای قِچ قِچ آرزوهــــــــا

زیر دندانهای آسیاب روزگــــــــــار

تکه تکه ، خرد می شونــــــــــــد

آهنگ روزهایـــــم

آغشته به تکرار همین خرده آرزوهاستـــــــــــ...!

نيلوفر

ساعت3:14---14 آذر 1390

[وب سایت]

_______@@@________@@_____@@@@@@@
________@@___________@@__@@@______@@
________@@____________@@@__________@@
__________@@________________________@@
____@@@@@@___وبلاگت خيلي قشنگه______@@
__@@@@@@@@@__@@@@@@@_________@@
__@@____________منتظر حضور گرمت_______@@
_@@____________@@@@@@@@@@_____@@
_@@____________ هستــــــــم ___@@@
_@@@___________@@@@@@@______@@
__@@@@__________@@@@__________@@
____@@@@@@_______________________@@
_________@@_________________________@@
________@@___________@@___________@@
________@@@________@@@@@@@@@@@
_________@@@_____@@@_@@@@@@@
__________@@@@@@@
___________@@@@@_@
____________________@
____________________@
_____________________@
______________________@
______________________@____@@@
______________@@@@__@__@_____@
_____________@_______@@@___@@
________________@@@____@__@@
_______________________@
______________________@

ana

ساعت18:30---13 آذر 1390

[وب سایت]

مطلب جالبی بود ممنونم

ایگونا

ساعت17:33---13 آذر 1390

چشمانم به اندازه ای خسته است که به یک چشم زدن دیگر باز نخواهد شد ولی هنوز ایستاده و دانه دانه افتادن برگهای پاییزی را تماشا میکند و به جای تمام بارانها یی که باید میباریدند و نباریدند میبارد سکوت لبهایم را مرور میکند و به غروب میخندد
پلک های شکسته ام را که از شکست پاییز و تولد زمستان به ارث برده ام به باد بخشیده ام و در بهار زندگی ام هزار زمستان دیده ام
ممنونم دوست عزیزم ولی به بهانه آخرین روز های پاییزی چشمانم هنوز زنده است...

نسيبه

ساعت22:43---12 آذر 1390

[وب سایت]

سلام چه بامزه واقعاجاي عبرت داشت ممنونم راستي خونمون خوبه خوش ميگذره فقط سخت سرما خوردم دعاكنيد زود خوب شم درساموبخونم

سرخوش

ساعت20:48---12 آذر 1390

سلام آقا بشار
فردا قراره برم مشهد اومدم ازت خداحافظی کنم
همین دیگه فعلا بااااااااای

تنها

ساعت19:25---12 آذر 1390

[وب سایت]

عشق همان حکمتی است ،که برای هرکسی دست یافتنی نیست

nafas

ساعت18:33---12 آذر 1390

[وب سایت]

خیلی هم جالب!!
بیچاره چه قدر سوخت!

ستاره

ساعت16:57---12 آذر 1390

[وب سایت]

سلام بشار جان زیبا بود مثل همیشه
خسته نباشی

مهلا

ساعت15:18---12 آذر 1390

[وب سایت]

کسی را که امیدوار است هیچگاه نا امید نکن ، شاید امید تنها دارائی او باشد . . .

lovelorn

ساعت10:36---12 آذر 1390

[وب سایت]

باید کسی باشد
که هروقت بار تنهاییت سنگین شد
هر وقت کمر کلماتت شکست
هر وقت واژه هایت لال شدند
بیاید بنشیند مقابل چشمهایت
و تو زل بزنی به خودت
که جاری شده ای میان چشمهایش.........
آپــــــــــــــــــــــــــ ــــــم

سرخوش

ساعت8:37---12 آذر 1390

خیلی قشنگ بود
قبلا هم دبیر ادبیاتمون اینو واسمون گفته بود
ممنون

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: